Siedzący tryb życia, nieodpowiednia dieta, stres, złe nawyki, nadwaga, ale także podłoże alergiczne – to najczęstsze przyczyny choroby hemoroidalnej. Współcześnie szacuje się, że na tę dolegliwość może cierpieć nawet 40% dorosłych. W początkowej fazie najczęstszym objawem jest uczucie dyskomfortu swędzenia i pieczenia, następnie bólu podczas wypróżniania się, a także obserwowanie krwi w stolcu, prócz tego problemy z siedzeniem w jednej pozycji. Hemoroidy są jedną z najczęściej diagnozowanych dolegliwości, choć pozostają tematem tabu, powodem wstydu.
Przyczyny
Jak w przypadku wielu chorób, tutaj również jedną z najczęstszych przyczyn są złe nawyki żywieniowe. Tłusta, uboga w owoce i warzywa dieta, stosowanie w nadmiarze ostrych przypraw, jedzenie dużej ilości słodyczy i picie alkoholu – to wszystko wpływa na częstotliwość i jakość wypróżniania, innymi słowy prowadzi do powstawania zaparć, które są ściśle związane z powstawaniem hemoroidów. Dlatego też zaleca się zmianę diety na bogatą w błonnik, który jest naszym sprzymierzeńcem w procesie trawienia i wypróżniania. Najwięcej błonnika znajdziemy w kaszy gryczanej, owocach (szczególnie jabłkach, figach, śliwkach i rodzynkach), groszku, ciemnym pieczywie, zbożach, niełuskanym ryżu, prażonej kukurydzy, orzechach i siemieniu lnianym.
Chorzy, cierpiący na chorobę hemoroidalną powinni przyjmować dużą ilość płynów oraz stosować dietę bogatoresztkową, która ma na celu wyeliminowanie nadmiernego parcia podczas defekacji – tłumaczy lek. med. Klaudia ZwiorekCzech. Również kwas omega-3, którego źródłem są przede wszystkim ryby, zmiękcza stolec i zapobiega powstawaniu stanów zapalnych jelit. Pamiętajmy o piciu dużej ilości płynów najlepiej wody około 2,5 litra dziennie. Jeśli uda nam się do codziennego rozkładu zajęć dołączyć zajęcia ruchowe (nawet zwykły spacer), to z pewnością efekty będą szybciej odczuwalne.
Oczywiście niewłaściwa dieta nie jest jedyną z przyczyn powstawania hemoroidów. Niektóre przyjmowane leki (zwłaszcza przeczyszczające), nawyk długiego przesiadywania
w toalecie i w końcu skłonność do otyłości to kolejne czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia choroby hemoroidalnej. Warto dodać, że w grupie ryzyka są także kobiety w ciąży i po porodzie, oraz osoby, które intensywnie i często jeżdżą na rowerze i samochodem.
Leczenie
Aby pozbyć się tego przykrego schorzenia, musimy najpierw udać się do lekarza, który wykona odpowiednie badania pozwalające na wykluczenie innych, poważniejszych chorób (takich jak np. rak jelita).W tym celu podczas wizyty największe znaczenie ma dokładny wywiad z pacjentem oraz badanie per rectum czyli badanie palcem kanału odbytu – mówi lek. med. Klaudia Zwiorek-Czech. Kolejnymi etapami diagnostycznymi są: anoskopia (wziernikowanie kanału odbytu), rektoskopia (wziernikowanie odbytnicy) czy też kolonoskopia (badanie całego jelita grubego). Po dokładnym przebadaniu, lekarz najprawdopodobniej zleci badanie zachowawcze, a zatem leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, miejscowo zaleci stosowanie preparatów zawierających sterydy i środki znieczulające. – Zaleca się również ciepłe kąpiele nasiadowe, które działają rozluźniająco na zwieracze odbytu oraz stosowanie doustnych środków z dodatkiem diosminy, flawonoidów – tłumaczy lek. med. Klaudia Zwiorek-Czech.
Najczęściej taka forma leczenia uwalnia od hemoroidów. Aby osiągnąć zadowalający efekt, należy stosować się także do zaleceń dietetycznych. Żylaki odbytu nie powstają z dnia na dzień, są najczęściej skutkiem wieloletnich zaniedbań i złych nawyków, a ich całkowite wyeliminowanie wymaga dużej motywacji i dyscypliny.W przypadku braku poprawy stanu zdrowia mimo zastosowanego leczenia farmakologicznego, należy rozważyć leczenie operacyjne. Współcześnie hemoroidy leczy się chirurgicznie, pod narkozą. Zabieg ten jest poważny i obciążony ryzykiem powikłań takich jak stany zapalne. Warto wiedzieć, że istnieją metody mniej inwazyjne, a przynoszące te same rezultaty. Są nimi krioterapia (forma leczenia zimnem) oraz elektrokoagulacja (zabieg wykorzystujący właściwości prądu elektrycznego, pozwalający na bezinwazyjne i pozbycie się rozszerzonych naczynek krwionośnych).Nie możemy zapominać o tym, że nawet po skutecznym przeprowadzeniu zabiegu, należy stosować się do zaleceń lekarza. W przeciwnym wypadku będziemy narażeni na nawrót choroby. Dbajmy więc o siebie!
